Onderscheidingen

Onderscheidingen zijn altijd in trek geweest. Onderscheidingen  zoals  de Orde van Oranje Nassau en Penning van verdiensten van de stad Weert worden beschouwd als een eer voor bewezen diensten. Vroeger werden onderscheidingen  uitgereikt  met de bedoeling de persoon aan zich te binden. Om daarmee de draak te steken werden carnavals onderscheidingen ingesteld. Deze werden door een namaak-prins temidden van de onderdanen geworpen. Dit ritueel bestaat nu niet meer.

Graaf Adolf I van Kleef in Duitsland was een echte feestneus en in de carnavalstijd kreeg hij de kolder te pakken en kwam met een doldwaas idee. Hij noemde zich prins en maakte zijn adellijke vrienden minister of lid van de Raad. Dat was eigenlijk spotten. Ook kwam er een onderscheiding “ De orde der Gecken”. Zijn voorbeeld vond overal in Duitsland navolging. Overal kwamen raden van Elf en prinsen en men organiseerde optochten. De onderscheidingen werden met handenvol uitgereikt en iedereen die snel  ter been was droeg een medaille fier op zijn borst.

Dat kunnen we nu wel vergeten.  Het smijten met onderscheidingen gebeurt niet meer. Iedereen die een Carnavalsonderscheiding krijgt moet daar grote verdiensten voor hebben bewezen; het zijn geen wegwerpartikelen meer. Ze zijn zelfs duur en zijn niet allemaal bestemd voor het gewone volk. Er wordt grote waarde gehecht aan deze medailles en het betekent ook dat iedereen op de jas of borst kan zien dat men bij het carnavalsgebeuren is betrokken. Ook Nederland heeft bijzondere exemplaren zoals de Gouden Narrenkap en de Gulden Humor.

De Rogstaekers

Als officiële stadsvastenaovundjvereniging krijgen de Rogstaekers voor de vastenavondtijd  als enige in het stadhuis  de sleutel  van de stad uitgereikt . De vereniging heeft de huisorde van de Rog. Men moet echt wel iets presteren om die te krijgen. Nog moeilijker is het om de orde van de Rog te krijgen met de volgende gradaties: : “Ridder in de orde van de Rog”, Officier in de orde van de Rog”, vervolgens “Grootofficier in de orde van de Rog” en tenslotte “Commandeur in de orde van de Rog”. Als men met die dagen iemand tegenkomt met zo een medaille op de borst dan moet u weten dat het iemand is met een groot hart voor de vastenaovundj van de Rogstaekers .

Ook iedere stadsprins en de jeugdprins hebben hun eigen onderscheidingen. Ook daar wordt beslist niet meer mee gegooid. Het aantal uit te reiken onderscheidingen blijft beperkt tot ongeveer 300. Dat is niet veel. Men moet die dan ook werkelijk verdiend hebben.

This post is also available in: Wieërts